Gestalt-therapie

Een belangrijk onderdeel van de gestalt inzichten is dat 'op de grens' het leven plaats vindt, daar gaat de levensenergie stromen. Als je ver over je grenzen gaat of er ver vanaf blijft verandert er meestal niet veel en wordt het leven vlak of saai.
Dit inzicht bracht voor mijzelf een belangrijke ommekeer in mijn energie. Voor ik met gestalt in aanraking kwam was ik vaak ontzettend moe, daar kreeg ik niet de vinger achter tot ik tijdens een gestaltoefening bewust grenzen ging voelen en ermee leerde spelen. Mijn ervaring is dat ook andere mensen met vermoeidheidsklachten veel baat kunnen hebben bij gestalttherapie.

Tijdens de sessies gaan we niet in het verleden graven, uitganspunt is steeds opnieuw wat er hier en nu, op dit moment in je leven speelt. De belangrijkste behoefte komt als eerste naar boven, voel je je bv. nog niet veilig om je te openen bij mij, dan staan we daar bij stil. Veilig voelen is op dat moment het onderwerp. De vraag is niet waarom doe je iets maar hoe doe je iets en hoe kan je het anders doen. Dat ga je voelen en ervaren.

Zit je bv. nog vol van een ruzie met een collega of partner dan is dat het onderwerp, we onderzoeken je patronen, die komen overal in naar voren, het onderwerp is uiteindelijk minder belangrijk. Je ontwikkelt handvatten om anders met je problemen om te gaan.

Wat voor mij ook een belangrijke ontdekking was: "ik ben ik" en "jij bent jij. Ik heb een groot inlevingsvermogen en dat is een kwaliteit maar ook een valkuil. Tijdens mijn opleiding heb ik geleerd om bij mezelf te blijven, te voelen hoe iets voor mij is.
Ook als het voor jou moeilijk of zwaar is, dan hoeft het dat voor mij niet te zijn, ik kan blij of dankbaar zijn voor mijn goede ingevingen bijvoorbeeld, of zien dat het eigenlijk heel mooi of nodig is wat er gebeurt. Juist hierdoor ben ik in staat om betrokken en aanwezig te blijven als het voor jou wel zwaar is.

Ik zie dat veel mensen die met spiritualiteit bezig zijn worstelen met boosheid, alsof het iets slechts is wat er niet mag zijn. Vanuit de gestalt visie is boosheid/woede een transformerende energie die nodig is om situaties te veranderen, en daarmee zeker niet iets om boven te gaan staan of te onderdrukken.

Het is een van de menselijke emoties die we niet voor niets hebben, het zijn als het ware richtingwijzers, ze geven aan dat iets niet oké is, dat er verandering nodig is. Het probleem is niet de boosheid/woede op zich maar dat we niet geleerd hebben om er goed mee om te gaan. Vaak is ons geleerd om woede te onderdrukken waardoor hij uiteindelijk onbewust kan worden en je er zo doende geen verantwoording voor kan nemen. Onbewuste of onderdrukte woede sijpelt zonder dat je dat wil, door in je woorden en/of gedrag.

Door je woede te (h)erkennen en er goed mee om te leren gaan wordt de spiritualiteit meer geaard, minder zweverig.

Onder de boosheid zit soms diep verdriet verstopt maar na het uiten ervan kan ook diepe liefde gevoeld worden. Het staat niet meer tussen jou en de ander, het is er letterlijk tussenuit. Je ziet iemand weer door andere ogen, de projecties zijn weg.

Ook heb ik wel eens meegemaakt dat iemand na zijn gestaltwerk naar buiten keek en verbaasd was door de intensiteit van de kleuren. Met verbazing in zijn stem vroeg hij: "Is het altijd zo groen buiten?" Er was blijkbaar letterlijk een waas voor zijn ogen weg.

Een man heeft regelmatig last van misselijkheid en wijt dat aan wat hij eet maar krijgt er niet echt de vinger achter.

Tijdens een gestaltsessie komt de misselijkheid op, dit gebeurt terwijl ik iets over de theorie vertel. Ik was hem iets aan het vertellen wat hij niet voor waar aan kon nemen maar dat hield hij voor zich. Wél geeft hij aan dat hij een beetje misselijk wordt en waarschijnlijk iets verkeerds gegeten heeft. 

Onderzoek naar de misselijkheid leert dat hij het onzin vindt wat ik vertel, hij wordt steeds levendiger en vitaler als hij gaat staan voor wat hij vindt. De misselijkheid is daarna helemaal weg!

Hiermee werd precies aangetoond dat de theorie wel degelijk klopte. Zijn denksysteem heeft het er maar moeilijk mee, dat wil eigenlijk niet geloven wat hij zelf net ervaren heeft maar kan het ook niet ontkennen, ómdat hij het zelf ervaren heeft, de misselijkheid blijft weg.

Ik geef aan dat dit een mooi voorbeeld is van introjectie (iets slikken van een ander zonder er 'op te kauwen', zonder het eigen te maken of uit te spugen). Je bent het er niet mee eens maar slikt het of denkt laat maar en dat gaat dwarszitten.

• Een vrouw raakte vaak uit het lood als haar kinderen onderling ruzie hadden. Na de therapie bleef ze tijdens zulke ruzies veel dichter bij zichzelf. Haar overtuiging dat ze haar kinderen hier alle ruimte voor moest geven, dat dat goed voor hen was, verdween, Ze ging haar eigen ruimte innemen, haar eigen grenzen voelen en aangeven.
• Er was iemand bij wie het altijd ongezellig was aan de eettafel. Bijna elke dag stond er wel een van de tieners op van tafel, om stampend naar boven te verdwijnen.
  Al tijdens de therapie veranderde iets in de atmosfeer, vol verbazing gaf ze aan dat er tegenwoordig gelachen werd aan tafel. Er kwam bewustzijn op haar eigen aandeel in het geheel.
• Een jonge vrouw was na een jaren lange therapie i.v.m. automutilatie nog steeds niet van haar probleem af, het lukte haar niet om ermee te stoppen, ze zat in de wao en verwachtte niet daar nog uit te komen. We zijn samen in een spannend proces gestapt met als eindresultaat na ongeveer een jaar een leuke nieuwe baan én geen aandrang meer tot zelf beschadiging. Macht en onmacht bleken een heel belangrijk thema te zijn. En ook aandacht vragen, het duurde een hele tijd voor dat tot haar bewustzijn door drong maar toen het eenmaal zover was leerde ze op een constructieve manier aandacht vragen voor dingen waar ze tegenaan liep in het leven.
• Er was een man met de diagnose 'autisme'. Hem was altijd verteld dat hij zich niet in kon leven, tijdens een oefening gaf hij dan ook aan dat hij dat echt niet kon. Uiteindelijk gaf hij zich toch over aan de oefening en kwam er achter dat hij zich echt perfect kan inleven. Hij snapte ineens precies waarom een goede vriend zo kwaad op hem was en hij kon daardoor de voor hem belangrijke vriendschap herstellen.
• Bij een man van 35 jaar kwam tijdens de therapie het vroeger gepest zijn naar boven. Hij dacht zelf dat hij daar helemaal geen last meer van had, toch bleken de gedachten- en gedragspatronen van toen nog steeds diep door te werken in zijn dagelijkse leven. De enorme woede en de pijn die hij destijds heeft onderdrukt, kwamen alsnog naar boven. Nadat dit vrij kwam werd het veel makkelijker om zijn eigen grenzen aan te geven, naar zijn vrouw en op zijn werk. Hij laat door niemand meer 'over zich heen lopen' en hij geeft aan dat hij zich sowieso veel serieuzer genomen voelt door anderen. Ook laat hij veel meer van zichzelf zien aan zijn partner.
• Een vrouw zei pas nadat de therapie was afgerond dat ze een probleem opgelost had tijdens de therapie, waarvan ze niet verteld had dat dat speelde in haar leven.
  Ze had al heel lang last van boulimia en dat was tijdens de therapie als vanzelf gestopt. Ze was depressief toen ze aan de therapie begon. Ze leerde tijdens de consulten weer in contact komen met haar eigen gevoelens, ze ging haar grenzen voelen en aangeven maar ook maakte ze weer contact met wat ze leuk vond, ze kwam weer tot leven en begon weer te genieten. Toen ze met de therapie begon gaf ze aan dat ze mensen die zeiden dat ze gelukkig waren niet uit kon staan. Daar moest ze later om lachen, ze had zelf steeds meer geluksmomenten.
• Een meisje van een jaar of 7 was bijna elke dag boos en 'onhandelbaar' als haar stiefvader 's avonds binnenkwam.
  Zij en haar moeder voelden zich radeloos, het overkwam haar en ze had geen controle over haar gedrag. Het komt niet vaak voor maar dit meisje wist dit tijdens een sessie op te lossen. 
  Ze voelde tijdens een oefening, waarbij je 100% het tegengestelde doet van wat je altijd doet, dat ze een keuze had. Ze koos ervoor om het nieuwe te doen, haar stiefvader vrolijk tegemoet te lopen als hij thuis kwam en het werkte, ze kregen een fijne band.
• Een vrouw was verkracht in haar tienerjaren en had daar toen ze eind dertig was nog bijna elke nacht nachtmerries van. Tijdens de therapie hebben we met die dromen gewerkt. Vanuit de gestaltvisie is wat er in een droom gebeurd een projectie van een deel van jezelf. Toen ze zich tijdens de oefeningen de agressie, woede en donkerte van haar dromen kon toe eigenen, verdwenen de nachtmerries en haar angst voor het donker. Uiteindelijk zag ze de man die dit veroorzaakt had als een zielig persoon en ervaarde ze zichzelf als een sterke/ krachtige vrouw. Ze gaf aan; het was hard werken, soms heel pijnlijk maar de moeite waard!

Aarzel niet om contact met me op te nemen als je je aangesproken voelt door wat ik schrijf.
Een eerste gesprek is gratis. Als iemand besluit om individueel gestaltwerk bij me te doen, spreek ik om te beginnen meestal 6 consulten af, waarbij we allebei niet af mogen haken, ook niet als het moeilijk wordt. We gaan een commitment aan zodat we samen de diepte in kunnen en je tot daadwerkelijke veranderingen in je dagelijkse leven kunt komen. Gestalttherapie kan uit 6, 10 of 15 consulten bestaan maar het kan een enkele keer ook 1 jaar in beslag nemen, afhankelijk van de problematiek waarmee je komt.

In eerste instantie zijn de consulten wekelijks, daarna bekijken we samen of het wekelijks blijft of dat het om de week, 2 weken of bv. om de maand wordt.